Nu we 2021 naderen, heerst er op vele fronten onzekerheid. Terwijl de wereld in afwachting is van een medische oplossing voor de pandemie lopen de besmettingen weer op, en worden er weer nieuwe lockdownmaatregelen genomen. Daarnaast leidt de liquiditeit, die op de markt is losgelaten om de crisis te bevechten, weer tot zorg over de inflatievooruitzichten. Als laatste blijft er politieke onzekerheid als gevolg van de Amerikaanse verkiezingen, waarbij de macht in de Senaat nog afhangt van een tweede verkiezingsronde in januari. De deadline van de brexit komt ook dichterbij, en er ligt nog geen akkoord. Nu de impact van eerdere stimuleringsmaatregelen aan het afnemen is, voorzien we dat de markten in 2021 behoorlijk op de proef gaan worden gesteld.

Te midden van dit alles is er ook ruimte voor een positieve noot, in de vorm van een effectief, snel schaalbaar vaccin. De publicatie van veelbelovende resultaten van testen in de laatste fases heeft al geleid tot een snelle herziening van de timing van het herstel. Als deze testen leiden tot het wijdverbreid inzetten van een effectief vaccin, dan zou dit de blijvende gevolgen van de recessie als gevolg van corona wel eens behoorlijk kunnen verzachten.

In de bovenstaande omstandigheden denken wij dat groei- en kwaliteitsaandelen voor beleggers het interessantst zijn, met name in de Verenigde Staten en China.

Het herstel gaat verder

Het gros van de beleggingscategorieën heeft zich aardig hersteld na de schok van de markt in maart 2020 en eindigt het jaar 2020 alsnog positief. Toenemende aantallen coronabesmettingen en de onzekerheid die gepaard gaat met de Amerikaanse verkiezingen hebben in het laatste kwartaal toch weer gezorgd voor meer volatiliteit en een kleine daling van de koersen. De aandelenmarkten zijn in 2020 in ruime mate gesteund door kwantitatieve verruiming (QE), maar dit zien we nog niet geheel terug in de winstcijfers. In tegenstelling tot eerdere periodes van QE zien we deze keer dat de rendementen op de obligaties gelimiteerd lijken te worden door de verruiming, ondanks de verwachting dat de inflatie gaat toenemen.

In de meest recente update van onze marktvooruitzichten vergelijken we het economisch herstel van de coronacrisis met een estafettewedstijd, waarin verschillende fases elkaar overlappen. In de eerste fase, met acute economische en marktverstoringen, was een belangrijke rol weggelegd voor monetaire en budgettaire noodmaatregelen. Gezien de omstandigheden waren deze maatregelen niet heel erg gericht, maar vooral omvangrijk en snel. Omdat deze steunmaatregelen duidelijk hebben gezorgd voor een bodem onder de economieën en de markten, zien we deze eerste fase van het estafetteherstel als een succes.

In de tweede fase, waarin de economie weer openging, werd het stokje overgenomen door de economieën zelf. Zoals we hebben gezien aan de bbp-cijfers van veel economieën waren de resultaten over de hele wereld indrukwekkend, veroorzaakt door een inhaalslag nadat de markten weer open gingen. Op het moment van schrijven zien we echter weer een toename van de coronabesmettingen, en overheden die nieuwe beperkingen opleggen. Toch denken we wel dat deze nieuwe beperkingen minder belastend gaan zijn dan die in de eerste fase van de uitbraak, waardoor economieën op een wat hoger niveau van hun operationele capaciteit kunnen blijven functioneren.

Maar uiteindelijk kan alleen een volledig herstel plaatsvinden als er een effectief en schaalbaar vaccin beschikbaar komt. We komen iedere week dichter bij dit doel - maar iedere week die dit langer duurt zorgt ook dat we dit vaccin nog meer nodig hebben. Zolang we deze eindoplossing niet hebben bereikt, kunnen we niet inschatten hoe succesvol de uiteindelijke race naar het herstel zal zijn.

Bovendien, als deze crisis achter de rug is, als de pandemie voorbij is en de lockdown-maatregelen over de hele wereld compleet zijn opgeheven, wacht ons nog een andere transitie. Uiteindelijk moeten economieën weer volledig autonoom functioneren, zonder monetaire of budgettaire ondersteuning. Hoe goed de groei de stimuleringsmaatregelen kan vervangen, valt nog te bezien. Deze transitie is complex en gaat ongetwijfeld nog leiden tot wat stuiptrekkingen van de markt.

Al met al hebben we bij State Street Global Advisors veel vertrouwen in de vooruitzichten op een stevig economisch herstel in 2021, maar kijken we wel steeds meer vooruit naar wat daarna gaat komen. Beleggers zijn waarschijnlijk het meeste gebaat bij een combinatie van waakzaamheid en wendbaarheid, in deze omstandigheden van een recessie die de weg vrij maakt voor een krachtig maar tijdelijk herstel, gevolgd door een nieuw, nog onbepaald startpunt voor verdere groei.  

Beste resultaten waarschijnlijk uit Verenigde Staten en China

De landen die het best gepositioneerd lijken om de komende uitdagingen het hoofd te bieden, met de minste schade op de lange termijn, zijn de Verenigde Staten en China. De economieën van deze twee landen hebben ten opzichte van vergelijkbare landen beter gepresteerd ten tijde van de crisis en laten ook een beter herstel zien.

China is dit jaar de enige grote economie die een positieve groei van het bbp laat zien (rond de 2,5%). Omdat China het eerste slachtoffer was van de conoracrisis, kon het land ook eerder aan het herstel beginnen, en werd daarmee koploper van de wereldwijde economische cyclus. Ook de indrukwekkend effectieve bestrijding van het virus zorgt ervoor dat mogelijke hernieuwde lockdowns niet waarschijnlijk zijn, waardoor dit herstel zonder verdere verstoringen kan plaatsvinden. De daling van het Amerikaanse bbp van circa -3,7% is ook een stuk beter te behappen dan de daling van meer dan -9% in het VK of die van -7% in de eurozone.

We raden beleggers daarom aan hun positionering in China en de Verenigde Staten voor 2021 te heroverwegen; wij denken dat deze economieën tot kansen gaan leiden die beleggers niet willen missen. Naast de kortetermijnperspectieven zijn wij ook van mening dat deze economieën allebei een gunstige groeidynamiek vertonen in vergelijking met de rest van de wereld en daarom ook voor een langere periode een interessante beleggingsomgeving vormen.

Hierbij willen we uiteraard niet tegenspreken dat beleggers ook de mogelijke risico's in ogenschouw moeten nemen wanneer ze besluiten in deze markten te beleggen. Het verhaal van de groei in China is bijvoorbeeld heel erg interessant. Maar tegelijkertijd zien we hoge schuldniveaus, geopolitieke spanningen en een verslechterende demografische opbouw. Maar aangezien Chinese aandelen een aanzienlijk deel van de benchmarks van opkomende landen uitmaken en de Chinese obligaties onderdeel gaan uitmaken van de obligatie-indices, is dit wellicht wel het moment om een allocatie van de portefeuille aan China toe te wijzen, zodat zowel de risico's als de kansen hierin volledig worden meegenomen.

Op een ander stukje van de wereld zagen we dat het VK vanuit een macro-economische perspectief duidelijk is achtergebleven, met een groei van het bbp dat dit jaar ook lager lag dan dat van de Europese buren. De manier waarop het VK omging met de coronacrisis viel tegen; de balans tussen de mobiliteitsbeperkingen en het beheersen van de uitbraak was niet optimaal, zoals we bijvoorbeeld wel zagen in Duitsland. We zien op dit moment een sterke stijging van de lockdownmaatregelen in zowel Duitsland als het VK, maar Duitsland heeft in het afgelopen jaar een daling van 5,9% gezien van het bbp, tegenover een daling van 11,0% in het VK. Ook met het oog op de brexit-deadline, en tot nu toe zonder deal, zijn de economische vooruitzichten voor het VK op de korte termijn behoorlijk ongunstig. Over het algemeen zien we in het VK en in de eurozone weliswaar lage waarderingen, maar ook een groter risico op tegenvallende winstcijfers en minder kwalitatieve groeibedrijven waarvan we denken dat ze de komende uitdagingen het hoofd kunnen bieden.

Brexit: Een optelsom van crises

Alleen corona zou al uitdagend genoeg zijn voor de Britse beleidsmakers. Maar dan speelt er ook nog zoiets als de brexit. De kansen op een deal worden zo laag ingeschat dat zelfs in het basisscenario van de Britse overheid wordt uitgegaan van een terugval op de regels van de Wereldhandelsorganisatie aan het einde van dit jaar.

Ondanks dat beide kanten gebaat zijn bij het vermijden van een chaotische transitie, en we verwachten dat met name het VK geneigd zal zijn om een losse implementatie van de grenscontroles (in ieder geval tijdelijk) en regels die de negatieve impact op het bedrijfsleven moeten verlagen, te accepteren, vormt de brexit toch één van de belangrijkste risico's in onze vooruitzichten voor 2021. Deze risico's hebben de Bank of England doen besluiten om het QE-programma op te schalen en een actieve analyse uit te voeren naar een scenario van negatieve rentes. 

De eurozone komt waarschijnlijk ergens in het midden uit, tussen de goed presterende VS en het onderpresterende VK. De eurozone heeft haar eigen uitdagingen, zoals ook blijkt uit de oplopende coronabesmettingen en de hernieuwde lockdownmaatregelen. Het bbp zal in het laatste kwartaal eerder dalen dan stijgen, gezien de recente ontwikkelingen. Aan de andere kant kan een meer samenhangend en ondersteunend macro-economisch beleid wel bijdragen, niet alleen aan het herstel in 2021 maar ook tot het verlagen van de interne fricties en de beperkingen aan de groei die voortkomen uit de verschillende institutionele organisaties (bijvoorbeeld door een ontoereikend anticyclisch budgettair beleid).

Binnen de opkomende markten zijn de economische vooruitzichten zeer divers, gezien het grote aantal verschillende markten. Aangezien deze landen vaak relatief veel afhankelijker zijn van export in het algemeen en die van grondstoffen in het bijzonder, zou een medische oplossing voor de crisis in deze landen waarschijnlijk veel meer verlichting geven dan elders. Beleggers moeten van iedere afzonderlijke markt afwegen wat het effect is van zo'n oplossing ten opzichte van de fundamentele sterkte van de markt, i.e. de macro-economische vooruitzichten en de robuustheid van de overheidsinstanties, om te bepalen welke markten het best presteren.

Kwantitatieve verruiming en de mogelijkheid tot inflatie

Beleggers kunnen voorlopig nog hoop putten uit de wetenschap dat het budgettaire beleid over de hele wereld de economieën nog wel even blijft ondersteunen. We zien dat de aankondiging van het gemiddelde inflatiedoelstellingen-raamwerk van de Fed al invloed heeft op de markt. De achterliggende gedachte, die door veel andere banken wordt gedeeld, heeft ook op andere plekken al geleid tot extra budgettaire verruiming, zoals in Canada, Australië en het VK. Lage rentes en meer kwantitatieve verruiming zijn samen misschien krachtig genoeg om te voorkomen dat de obligatierentes te ver oplopen, ook als beleggers de mogelijkheid van een stijgende inflatie gaan meewegen.

We hebben zelf onze inflatieprognose voor dit jaar en volgend jaar verhoogd, maar wel met een bescheiden toename. Het blijft heel lastig om één van de belangrijkste vragen in verband met de coronacrisis te beantwoorden: krijgen we uiteindelijk op de middellange termijn te maken met inflatie, of met deflatie?

Mogelijke nieuwe richting van het Amerikaanse beleid

De recente overwinning van de democraat Joe Biden als de volgende president van de Verenigde Staten zorgt voor hernieuwde speculatie over de timing, omvang en details van nieuwe budgettaire steunmaatregelen. Nu de huidige golf van coronabesmettingen de Amerikaanse economie dreigt af te remmen, wordt de druk fors hoger om een steunpakket goed te keuren vóór het einde van het jaar. Wij denken dat een pakket dat misschien wat kleinschaliger is, maar wel snel wordt ingevoerd, het waarschijnlijkst is en dat dit ergens uit zal komen tussen de $ 0,5 biljoen, zoals voorgesteld door de leider van de meerderheid in de Senaat Mitch McConnell, en het voorstel van $2,2 biljoen van de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi. Wanneer het pakket groter uitpakt dan verwacht, zal dit tot nieuwe vraagtekens leiden omtrent de mogelijkheid van een stijging van de inflatie.

In de wereldwijde samenwerking om de klimaatverandering aan te pakken, betekent de uitkomst van de verkiezingen een onmiskenbare verschuiving van het politieke klimaat van het land met de grootste koolstofuitstoot ter wereld. Het klimaatpakket van de aankomende president van $ 2 biljoen is gericht op verbetering van de infrastructuur, het creëren van banen en het stimuleren van duurzame energie. Hoewel mogelijke obstakels voor dit ambitieuze plan nog niet helemaal duidelijk zijn zolang de strijd om de senaat nog niet beslecht is, denken we dat de hele toon van de klimaatdiscussie in de nieuwe regering anders gaat zijn, en steun zal geven aan de verdere omarming van ESG-praktijken.

Afsluitende overwegingen

Nu we op het punt staan om 2021 in te gaan, zijn er nog steeds veel onzekerheden, die leiden tot veel vragen en weinig antwoorden. De oplopende besmettingen maken dat de vraag over de mate waarin lockdowns moeten plaatsvinden om de besmettingen tegen te gaan weer actueel is. De aanhoudende kwantitatieve verruiming leidt tot vragen over de inflatievooruitzichten. Een tweede verkiezingsronde in de VS schept onduidelijkheid over het politieke landschap. En de uitdagingen die er nog liggen voordat er een brexit-deal wordt bereikt (op het moment van schrijven), zorgen voor vragen over hoe de Britse economie de transitie gaat doorstaan.

In deze omstandigheden is het belangrijk om niet de mogelijkheden voor upside uit het oog te verliezen, met name als er een effectief, snel schaalbaar vaccin beschikbaar komt. Terwijl de wereld in afwachting is van een definitief medisch antwoord op de pandemie, denken wij dat de Verenigde Staten en China de aankomende beproeving van de wereldwijde veerkrachtigheid het beste kunnen doorstaan.